50|50 Zelfportret
Het is niet dat ik mezelf nou heel knap, mooi of bijzonder vind, maar toch vind ik het bij tijd en wijle erg leuk om zelfportretten te maken. Of ‘selfies’ zoals ze ook wel genoemd worden. Lekker wat fotografisch prutsen met jezelf als model. Je kunt zelf beslissen wat voor sfeer je neer wilt zetten, hoe je wilt poseren. Je hoeft bovendien nauwelijks te communiceren met je model, wat ook wel weer een voordeel is . Dus hoe makkelijk wil je het hebben?
Nou… Dat valt nog vies tegen. Het is namelijk geen kattenpis om tegelijkertijd fotograaf, regisseur, assistent, make-up-artist, stylist en model te zijn. Het is telkens uitproberen en weer kijken, en weer knippen en weer kijken. Dus je loopt heel wat af tussen poseerplek en camera. En dan denk je soms ‘ja leuk, maar ik moet er íetsie anders bij kijken’, maar zie dan nog maar eens dezelfde houding terug te vinden. En scherpstellen, da’s ook een echte uitdaging. Bij een aantal foto’s die ik in het verleden voor mijn projectje ‘Musica è’ heb gemaakt, was dat nauwelijks een probleem. Hoe onscherper, hoe beter. Maar soms wil je juist wel scherpte. Hoe pak je dat dan aan? En zo zijn er nog wel wat moeilijkheden waar je tegenaan loopt. Maar toch is het leuk! Daarom heb ik, toen ik in het kader van het 50|50 project het onderwerp weer uit mocht kiezen, het zelfportret als thema van de week gekozen. Omdat ik het zelf geinig vind om te doen en omdat ik benieuwd was hoe mijn projectgenoten ermee om zouden gaan. Ik denk dat mijn selfie geen verdere uitleg nodig heeft ;-)…
