50|50 Geschiedenis
Geschiedenis… Nooit mijn favoriete vak op school geweest en eerlijk gezegd heb ik het daar dan ook onmiddellijk laten vallen toen dat mogelijk was. Maar onder invloed van man- en zoonlief, die er wel zeer geïnteresseerd in zijn, en dan vooral in de geschiedenis van de 20ste eeuw, sta ik er toch weer enigszins voor open. En eigenlijk met name voor de historie rond de tweede wereldoorlog. Mijn belangstelling gaat dan niet zozeer uit naar de aanval- en verdedigingstaktieken, oorlogsmaterieel en aanverwante toestanden, maar meer naar het menselijk leed wat toen geleden is. Op een of andere manier raakt dat me echt. Ik ben in het verleden al druk bezig geweest met diverse fotoseries die betrekking hadden op de oorlog: ‘Opdat wij nooit vergeten’ over Kamp Vught (http://www.chantalheusschen.nl/kunstwerken/13956900_Opdat+wij+nooit....html ) en ‘Remember D-Day’ over de sporen van D-Day in Normandië (http://www.chantalheusschen.nl/kunstwerken/16312120_Remember+D-Day.html ). Logisch dus ook dat ik het met betrekking tot het 50|50 thema van deze week, geschiedenis dus, ook in die hoek ging zoeken.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik niet deze maar vorige week op pad ben geweest. Ik had toen een weekje vakantie en dat was de perfecte gelegenheid voor een dagtochtje naar onze zuiderburen. Daar ben ik Fort Breendonk in Willebroek (tussen Antwerpen en Brussel) wezen bezoeken. Ik ben er al eerder geweest, toen puur om er te fotograferen (hoewel ik tot nu toe nog niet zo heel veel met de toen gemaakte foto’s heb gedaan). Deze keer wilde ik me verdiepen in de verhalen en de achtergronden van het fort en heb er samen met manlief met audioguides tegen onze oren bijna 3 uur rondgelopen. En natuurlijk kon ik het niet laten tussendoor ook wat fotookes te maken. Hoort erbij hè ;-) ?!!
Fort Breendonk (http://www.breendonk.be ) is een fort dat in de eerste wereldoorlog is gebruikt ter verdediging van Antwerpen. In de tweede wereldoorlog heeft het dienst gedaan als concentratiekamp met een heftig en gewelddadig regime. Dat daar vreselijke dingen gebeurd zijn voel je ook als je er rond loopt. De sfeer is heel duister en haast onheilspellend. Dat gevoel kan natuurlijk ook komen omdat ik inmiddels weet wat zich daar afgespeeld heeft.
Ik ga nog wat doen met de foto’s die ik er al eerder heb gemaakt, ook ga ik er nog een keer terug om mijn verhaal te completeren. Intussen kan ik al wel vast enkele foto’s laten zien die ik vorige week dus heb gemaakt en waarvan ik er eentje heb ingediend voor het 50|50 project…
