M'n eerste bruiloft
Een paar weken geleden werd ik benaderd door een voormalig fotocursusgenootje met de vraag of ik het zou zien zitten om de bruiloft van haar dochter en diens grote liefde te fotograferen. Geheel tegen het advies van allerlei fotografiesites in, die aanraden om jezelf drie keer achter de oren te krabben en héél goed na te denken voor je 'ja' tegen zo'n verzoek zegt, heb ik meteen toegehapt. 't Leek me een mooie gelegenheid om eens uit te testen of dit genre iets voor mij is.
Ik heb vooral ook 'ja' gezegd, omdat me al meteen duidelijk werd dat dit iets anders zou worden dan de 'traditionele' bruiloften. Hier geen grote, zwierige bruidsjurken, geen uit de kluiten gewassen bruidsauto, geen hordes gasten en ook een uitgebreid draaiboek zou er deze dag niet aan te pas komen. Nee, dit leuke, jonge en spontane stel wilde elkaar heel graag op een bescheiden wijze en in hele kleine kring het jawoord geven. Gewoon de ceremonie in het gemeentehuis en daarna bij de ouders thuis lekker uitgebreid lunchen. En bij het gebeuren in het gemeentehuis ben ik dus aanwezig geweest om dat stukje vast te leggen.
Ik was eerlijk gezegd best wel nerveus. Ondanks dat het maar een kleinschalig geheel was, wilde ik natuurlijk toch leuke foto's afleveren. Maar ervaring met dit soort fotografie heb ik niet echt (lees: echt niet). Bovendien werk ik ook nauwelijks binnen en m'n flitser heeft tot nu toe vooral voor de sier in de kast gelegen. De afgelopen dagen ben ik dus, tussen alle andere bezigheden door, flink in touw geweest om te oefenen en inspiratie op te doen. Maar op een of andere manier leek ik alles te zijn vergeten, toen ik vanochtend met m'n cameraatje klaar stond. Ik heb 'm dus maar gewoon op de automaat gezet, heb ook nauwelijks naar instellingen gekeken en ben zoveel mogelijk leuke momenten gaan knippen. Achteraf zag ik wel dat m'n flits behoorlijk wat schaduwen had achtergelaten en dat de witbalans ook niet helemaal lekker was. Zo zie je maar dat het geen overbodige luxe is om naar de Fotovakschool te gaan ;-)...
Afijn, iets na tienen was ik bij het gemeentehuis. Daar hebben we in de wachtruimte staan ehhh... wachten ;-). 'k Denk dat het nog geen half elf was toen we naar de trouwzaal gingen en de 'happening' van start ging. Ik heb geen idee meer hoe lang het officiële gebeuren destijds bij mij heeft geduurd, maar 'k had het gevoel dat we vanochtend na nog geen 20 minuten weer buiten stonden. We hebben buiten nog een paar groepsfoto's gemaakt, 'k ben met het paar naar een parkje om de hoek gelopen voor wat foto's, daarna ben ik ook nog naar het stadskantoor geweest om m'n nieuwe paspoort op te halen, 'k heb onderweg nog getankt en 'k was om 11.15 uur weer thuis. Dat was snel ;-).
Maar toen ging het 'echte' werk pas beginnen. Omdat de moeder van de bruidegom morgen naar haar familie in het buitenland vertrekt, wilden ze heel graag al wat foto's hebben. Ik heb me dus het apelazerus zitten werken om zoveel mogelijk foto's door Photoshop te halen en klaar te hebben (waarbij ik het meeste in kleur heb gelaten, maar het ook niet kon nalaten om sommige foto's naar zwart/wit om te zetten). De broer van de bruid zou namelijk in de loop van de middag met een usb-stickje langskomen om alvast wat foto's op te kunnen zetten en af te laten drukken. Maar omdat ik komend weekend ook al geen tijd heb om aan de foto's te werken (expositie, weet je nog??), wilde ik het eigenlijk vandaag afhebben. En dat is gelukt!! Om kwart over 2 kwam ie langs met een usb-stick en een grote bos bloemen. Ik hoop nu maar dat ze het resultaat de bloemen waard vinden...
Tot zover dus mijn eerste bruiloft! Smaakt het naar meer?? Ik weet het nog niet. Ik weet wel dat ik een boel techniek tekort kom om zoiets tot een, voor mijzelf, bevredigend resultaat te brengen. Maar wie weet... Ik heb in elk geval de komende tijd nog wat gelegenheid om te oefenen. 'k Heb namelijk nog een 50-jarige en een 40-jarige bruiloft voor de boeg...