Chantal Heusschen

Gisteren was het éindelijk zover: m'n opleiding aan de Fotovakschool ging van start. Een half jaar geleden heb ik de beslissing genomen dat ik van fotografie mijn vak wil gaan maken, maar dat ik me eerst de nodige competenties eigen wil maken. En gisteren was dus het moment om daarmee te beginnen; de eerste dag van mijn toekomst dus eigenlijk.

Eerlijk gezegd was ik best wel nerveus; 't is tenslotte toch een hele nieuwe stap. En ondanks dat ik vantevoren even een hartig woordje met mezelf had gewisseld, voelde ik aan m'n lichaam dat ik toch nog niet helemaal overtuigd was. Maar die zenuwen verdwenen gelukkig vrij rap toen ik eenmaal gearriveerd was bij school. Ik trof daar een leuk gezelschap, waarmee ik ondanks de grote gemeleerdheid in elk geval één overeenkomst heb: de passie voor fotografie. Het viel me op (en mee) dat de verdeling mannen/vrouwen vrijwel gelijk was: van de 13 deelnemers zijn er 6 van het mannelijke en 7 van het vrouwelijke geslacht. De leeftijden lopen ook behoorlijk uiteen: de jongste wordt volgende week 21 jaar en de oudste... tja, goeie vraag; is moeilijk in te schatten. Maar in elk geval toch nog wel een stukkie ouder dan ik ben. Daar waar ik vorig jaar bij de CKE-cursus nog een van de jonkies was, behoor ik nu (helaas) tot de ouderen van de groep. Sowieso ben ik, voor zover ik het in kan schatten, de oudste vrouw van de klas. Ach, maakt mij niet uit hoor. Ik kan me wat dat betreft gelukkig vrij makkelijk aanpassen en 'k klets gewoon gezellig mee over Hyves enzo ;).

't Was ook grappig om te zien hoe de ambities en huidige activiteiten verschillen. Sommigen zijn na hun basiscursus van voor de zomer al serieus aan de slag gegaan als fotograaf en nemen alles aan wat op hun pad komt. Anderen willen hier gewoon een mooie hobby aan overhouden. Mijn ambitie ligt daar ergens tussenin: het zou mooi zijn als ik er in de toekomst serieus mee aan de slag kan en er wat geld mee kan verdienen, maar ik wil dan wel heel graag doen wat ík wil en waar ík achter sta. Ik zie het niet zitten om een soort vergaarbak van fotografieopdrachten te worden en op die manier de lol in fotograferen te  verliezen, omdat ik dan alleen maar dingen aan het 'vastleggen' ben in plaats van m'n 'ei' er lekker in kwijt te kunnen.

Maargoed, de les ging van start. Eerst kwam er uiteraard een kort voorstelrondje, waarna de boeken, de schoolgids en de eerste pakjes fotopapier werden uitgedeeld. Jammer genoeg had ik een van de boeken (namelijk het CS3 boek van Scott Kelby) al geruime tijd in m'n bezit, dus 'k ga maar eens her en der informeren of ik er nog iemand blij mee kan maken.
Na het welkoms- en introductiewoord gingen we echt aan de slag en kregen we op een redelijk technische, maar wel zeer heldere manier uitgelegd hoe een digitale camera, en dan vooral de chip, eigenlijk werkt. Ook ondervonden we wat bewerkingen en jpeg-compressies met je foto doen. Op die manier werd ons heel duidelijk dat we voortaan vooral in raw moeten gaan fotograferen, een foto zo lang mogelijk in 16-bits te laten en jpeg zoveel mogelijk moeten mijden (al ontkom je er natuurlijk niet altijd aan). Iedereen moet daar natuurlijk het zijne (of hare) van denken, maar ik ben in elk geval overtuigd.

Na de lunch gingen we naar buiten om wat foto's te maken voor onze Photoshop opdracht van die middag: het maken van een 3D-afbeelding. 't Was, na een hele ochtend binnen in een wat muffig geworden computerlokaal te hebben vertoefd, erg prettig om even wat frisse lucht naar binnen te slurpen. Bovendien was het een leuke gelegenheid om elkaar een beetje te leren kennen. Na een uurtje was de hele groep weer binnen en konden we daar aan het werk. In eerste instantie mocht je zelf wat gaan klooien om, met behulp van een engelstalige tutorial, zo'n 3D-afbeelding in elkaar te zetten. Daarna werd het ook nog eens life uitgelegd voor degenen die er niet helemaal uit kwamen. Niet dat we 'later', als we allemaal echte fotografen zijn, nou heel vaak zo'n 3D ding zullen gaan maken, maar 't was vooral ook een leuke manier om het principe van lagen, kleurkanalen en overvloeimodi door te krijgen (als je dat tenminste nog niet deed). Mijn eindresultaat zie je hiernaast. Best wel geslaagd vonden we in het hoekje waar ik zat, al moet je natuurlijk wel even een 3D-brilletje op zetten om dat ook daadwerkelijk te kunnen zien.

Tot slot hebben we nog even uitleg gekregen over de werking van de printers en toen zat dag 1 er al weer op. Voor de volgende keer moeten we wat foto's meenemen, waarbij we bewust belichtings- en witbalansfouten hebben gemaakt. Liefst ook nog met wat vlekjes erop, want dan gaan we oefenen met de raw-convertor en de mogelijkheden die die biedt. Ook niet echt heel erg nieuw voor me, maar ook daar zal ik vast nog wel wat opsteken. En misschien kom ik er zelfs wel gewoon achter dat ik het al die tijd fout heb gedaan ;-)...