Chantal Heusschen

 
Gisteren hebben we de laatste echte les van de module ‘digital workflow’ gehad. De volgende keer is het namelijk assessment tijd en dan moeten we onze module opdracht inleveren en gaan we die klassikaal bespreken. En hopelijk levert dat dan de eerste studiepunten op. De bedoeling is dat we een foto inleveren die in het thema ‘door de het bos de boom (niet) zien’ valt en waaruit blijkt dat je de digitale workflow beheerst. Dat je dus kunt werken met allerlei tools in Camera Raw en Photoshop en dat je het kleurmanagement dusdanig onder controle hebt, dat de afdruk overeenkomt met het digitale bestand. Gelukkig hebben we deze keer in verband met de herfstvakantie een weekje extra om eraan te werken. Maar dat gaat voor mij niet helemaal op want wij gaan er lekker even tussenuit, dus er zal in die periode van serieus fotograferen en bewerken voor de opdracht ook weinig terecht gaan komen. Met andere woorden: ik heb nog anderhalve week om de zaak af te ronden. Aan de slag dus maar. Ik heb al wel enige tijd de nodige ideeën, maar ben er nog altijd niet helemaal uit hoe ik die uit kan gaan voeren. M’n hoofd draait dus op volle toeren en ik droom er zelfs over…

We hebben tijdens de les van gisteren allerlei methodes besproken om digitale foto’s in zwart/wit om te zetten. Niet geheel nieuw voor me, zoals je aan mijn foto’s op deze site wel kunt zien. Maar toch heb ik weer een leuke methode geleerd die ik nog niet kende, maar die toch zeer aansprekende resultaten gaf. We moesten de verschillende methodes proberen met een eigen foto die we de afgelopen weken moesten maken en die geïnspireerd moest zijn door de stijl en sfeer van een beroemde (zwart/wit) fotograaf. Ik heb een foto van Robert Mapplethorpe en eentje van Michael Birt als inspiratie genomen. Met die laatste ben ik ook uiteindelijk aan de slag gegaan en het resultaat zie je hiernaast.

Verder hebben we het principe en de voordelen van lagen, aanpassingslagen en maskers besproken. Na een uitgebreide pauze, waarin we volop hebben zitten beppen over vanalles, hebben we een ‘college’ gekregen over color-management. Pfoe, wat een ingewikkeld en technisch gebeuren; ‘k kreeg er zelfs hoofdpijn van (wat ook kan zijn gekomen doordat het steeds warmer werd in het computerlokaal). Gelukkig kon onze docent het toch dusdanig uitleggen dat het principe me nu wel duidelijk is geworden: ‘ieder apparaat heeft z’n eigen unieke kleurruimte’. Wat er kort door de bocht op neerkomt dat de combinatie van de drie RGB waardes bij elk apparaat een andere kleur oplevert en dat er dus een soort vertaalslag moet worden gemaakt om de uiteindelijke afdruk exact hetzelfde te krijgen als de oorspronkelijke foto.
Ook hebben we geleerd hoe we kunnen ‘softproofen’ en hoe de monitor en printer te kalibreren. Nu het geleerde nog in de praktijk gaan brengen. Ik ben daarom bij thuiskomst maar gelijk aan de gang gegaan met het opnieuw kalibreren van m’n beeldscherm, zodat ik daarmee in elk geval niet al te veel de mist in kan gaan. Ook heb ik de color settings in Photoshop gewijzigd; weer een vertaalslagje opgelost. Dat waren vast stap 1 en 2, zullen we maar zeggen. De rest komt gaanderweg wel aan de orde en zal me dan ook wel duidelijker worden. En alles wat ik dan nog steeds niet begrijp, kan ik gelukkig tijdens die laatste ‘digital workflow’ bijeenkomst nog vragen…