Komende woensdag is het 'assessment time' op school en gaan we onze eerste module opdracht bespreken en hopelijk de eerste studiepunten verdienen. De opdracht luidde 'door het bos de boom (niet) zien'.

Met andere woorden: ga op zoek naar iets wat zich onderscheidt in de massa. In eerste instantie moest ik gelijk aan mijn kinderen denken. Hoeveel mensen er ook om hen heen lopen, hen haal ik er altijd uit. Zij zijn speciaal voor mij; mijn ‘boom’ in het bos.

Het eerste idee dat omhoog kwam, was om dochter Robin en zoon Marijn in de stad te laten poseren terwijl er mensen om hen heen lopen; iets langere sluitertijd, waardoor de massa in beweging is en zij stilstaan en recht in de camera kijken. Maar dit idee stuitte al snel op bezwaren van de betreffende modellen, aangezien ze zich dan nogal opgelaten zouden voelen. Dan misschien iets organiseren met een groep klasgenoten en/of vriendjes/vriendinnetjes. Maar de organisatie daarvan lijkt me in het eerste opzicht erg bewerkelijk en daarom besloot ik om dat idee even achter de hand te houden, mocht ik echt op niks anders komen.

Een makkelijker uitvoerbaar idee is om het gedrag van mijn kinderen onder de loep te nemen. Beiden staan aan het begin van hun puberteit, zetten zich steeds vaker en heftiger van mij af, willen hun eigen weg zoeken en daarom valt het juist heel erg op als zij weer even hun oude vertrouwde en vriendelijke zelf zijn (= de boom). Robin wilde wel meewerken aan dit idee en daarom zijn we, om uit te testen of het technisch te doen was, op een avond de donkere kelderkamer ingedoken. We hebben daar getest hoe ik haar meerdere keren kan belichten in één frame. Camera op statief, langere sluitertijd, flitser van de camera af en Robin telkens laten verplaatsen. Elke keer neemt ze dan een andere houding aan en kijkt ze een andere kant op, terwijl ik de flitser met de pilotknop op haar afvuur. Eén keer kijkt ze dan met een vriendelijk gezicht in de camera, wat dan dus die ‘boom’ moet gaan worden. Geinig idee, dochter vond het leuk om te doen en heeft een van de testresultaten inmiddels als profielfoto op haar Hyvespagina staan. Maar de uitvoering moet nog bijgeschaafd en geperfectioneerd worden om ook echt helemaal aan de opdracht te kunnen voldoen en we besluiten op een later stadium terug de kelder in te gaan voor het ‘echte’ werk. Maar zo ver komt het niet, want ik begin te twijfelen of dit wel het soort foto gaat worden dat ik voor een assessment wil gaan gebruiken. Bovendien begint te tijd te dringen. Ik was, naar aanleiding van het rooster op het intranet van de FVS, in de veronderstelling dat de assessments van zowel deze als de volgende module pas na de volgende module zouden gaan plaatsvinden. Maar ineens bleek dat ik ernaast zat en dat ik nog maar 3 weken de tijd had. En aangezien we in de tussenliggende periode ook nog op vakantie gingen en ik het klaar wilde hebben voordat we zouden vertrekken, kreeg ik haast en werd ik toch wel wat nerveus.

Tot ik me bedacht dat ik het mezelf niet zo moeilijk moest maken en ik het eens wat dichter bij m’n eigen fotografische interesse en ‘stijl’ moest gaan zoeken. Dus: zwart/wit, contrastrijk, spelen met scherptediepte, beeldvullend, redelijk strakke kadrering, abstract, met een diepere laag zodat de kijker er een eigen verhaal bij kan maken (als hij dat wil) en bij voorkeur ook esthetisch enigszins aantrekkelijk. Met die gedachtegang ben ik aan de slag gegaan.

Ik ben naar de Hema getogen voor een voorwerp dat ik wilde gebruiken om dit beeld te creëren. En ben vervolgens thuis in de woonkamer vrij impulsief en op gevoel te werk gegaan met mijn camera met macrolens, gebruik makend van binnenvallend daglicht. Uit deze sessie kwamen 3 foto’s die ik de moeite van het bewerken waard vond. Ik heb de raw-bestanden bijgewerkt in Camera Raw, in Photoshop CS4 via een aanpassingslaag omgezet naar zwart/wit en met een masker een van de ‘kopjes’ (waarop ik ook had scherpgesteld) teruggekleurd naar de originele rode kleur. Ik heb ze vervolgens bij Profotonet laten afdrukken en bovendien via Bridge in een webgalerie gezet (te vinden op http://home.kpn.nl/heuss023) en ook zijn ze inmiddels op deze site te bewonderen ;-). Over welke foto ik uiteindelijk in ga leveren moet ik nog een nachtje slapen...