Chantal Heusschen

Nieuwe ronde, nieuwe kansen, ofwel de start van een nieuwe module bij de Fotovakschool; ‘locatiefotografie’ om precies te zijn. Deze module is in twee delen opgesplitst, ‘licht en kleur’ en ‘beeldverslag en reportage’ en met die eerste zijn we gisteren begonnen. Steef Croonen, onze docent van deze module, begon met het uitleggen van de assessmentopdracht voor het ‘licht en kleur’ stuk: het maken van een modereportage. Eén model fotograferen op 3 verschillende locaties met telkens een andere outfit en een andere lichtsituatie. Deze (minimaal) 3 foto’s moeten op 16 december ingeleverd worden, dus ik zal het maken van een plan (en het uitvoeren daarvan) maar niet te lang uitstellen.

Verder werd er uitgebreid gesproken over de verschillende soorten licht en hebben we ook veel aandacht besteed aan flitslicht en hoe je dat op een mooie en goede manier kunt toepassen. ’s Middags hebben we diverse oefeningen gehad om het geleerde in de praktijk te brengen. Ook hebben we toen het principe van ‘chiaro-scuro’ (licht-donker of clair-obscur) geleerd. Een manier van belichten waarbij de licht-donkercontrasten sterker worden uitgebeeld dan ze in werkelijkheid vaak zijn; iets wat vroegere schilders, zoals Caravaggio, veelvuldig toepasten. Erg mooi toepasbaar bij bijvoorbeeld een portret of modefoto. Rond half 4 waren we door de stof van deze dag heen en konden we weer naar huis, maar niet voordat we nog diverse opdrachten voor de volgende keer hadden meegekregen. Zo moeten we de manual van de flitser goed doornemen (oeps… moet ik ‘m eerst nog gaan zoeken), zodat we blindelings het een en ander in kunnen stellen. Verder moeten we aan de slag met slow-sync flitsen en ook moeten we wat avond/nachtfoto’s maken. Jammer dat Glow net voorbij is ;-).

Over Glow gesproken, daar ben ik vorige week ook nog wezen fotograferen. Samen met internetfotovriendin Rita ben ik op maandagavond naar het ‘forum of light in art and architecture’ in Eindhoven geweest om daar een poging te wagen om de lichteffecten en -shows, die tijdens dit jaarlijks terugkerend festival door diverse internationale kunstenaars getoond worden, op de chip vast te leggen. Is nog niet zo eenvoudig als het lijkt. Omdat het donker is, zijn langere sluitertijden niet te vermijden. Maar omdat het licht van de diverse shows vaak in beweging is, is het niet eenvoudig om dat op een mooie manier in beeld te krijgen. Toch heb ik er wel wat leuke platen geschoten, waarvan je er hiernaast eentje ziet.

Verder ben ik vorige week ook weer naar de fotogroep geweest. Het was forumavond en ik had voor die gelegenheid de foto’s, die ik had gemaakt voor m’n ‘door het bos de boom zien’ opdracht, meegenomen. Uiteraard netjes in een zwart passepartoutje, waarin ze er toch wel heel gelikt uitzagen. ‘k Geloof dat ze bij de meesten wel in de smaak vielen en dat de achterliggende boodschap wel begrepen werd. Komende dinsdagavond heb ik de volgende fotogroepavond. Dan gaan we de onszelf opgelegde opdracht ‘glas’ bekijken en bespreken. Helaas ben ik er door alle (fotografische) drukte (nog) niet aan toegekomen om hiervoor nieuw materiaal te maken, dus ik denk dat ik wat glasfoto’s ga laten zien die ik nog op de plank had liggen en uitstekend geschikt acht voor dit thema. Graag had ik nog wat nieuwe foto’s gemaakt, ‘k had zelfs al een idee uitgewerkt in m’n hoofd, maar dat komt nog wel… ooit.

Een tijdje terug heb ik met mijn thuiskapster afgesproken dat ik een poging zou gaan wagen haar kinderen, Noah van 6 en Jada van 2 jaar, mooi op de foto te zetten. En vorige week woensdag was het dan zo ver. Om klokslag half 3 arriveerden ze bij mij thuis en konden we aan de slag. Ik had voor
de gelegenheid gezorgd dat mijn woonkamer was omgebouwd tot een soort van studiootje. Meubels aan de kant, wit stoffen achtergrondje, mooi licht door het raam (gelukkig scheen de zon niet al te hard), en zelfs het reflectiescherm hing klaar. Toen de kids mooi aangekleed en wat gewend aan mij, de camera en de omgeving waren, kon ik gaan beginnen. ’t Viel nog niet mee om de aandacht erg lang vast te houden, maar gelukkig hielp mams me een handje mee. Een uurtje en 350 foto’s later hadden ze het echt wel gehad en was de pijp bij mij ook wel zo’n beetje leeg, dus breiden we een eind aan de shoot. De dagen daarna ben ik druk bezig geweest met het screenen en bewerken van ’t een en ander. Uiteindelijk heb ik van beide kinderen 10 foto’s overgehouden die ik persoonlijk toch wel erg geslaagd vond. Als het foto’s van mijn kinderen zouden zijn, zou ik ze onmiddellijk heel groot op canvas willen hebben ;-). Ook heb ik nog wat foto’s geselecteerd waar beide kinderen op staan. ‘k Ben erg benieuwd wat de ouders ervan zullen vinden en of ze inderdaad ’t een en ander gaan bestellen. En anders heb ik in elk geval een mooie aanvulling voor m’n portfolio én ben ik weer een ervaring rijker ;-).

En dan zou je nu denken, dat het dat wel zo’n beetje was op fotografiegebied. Maar nee hoor… afgelopen zaterdag ben ik er nog een dagje op uitgetrokken met de camera en nog 6 fotovrienden. In eerste instantie zouden we Utrecht onveilig gaan maken met onze camera’s, maar omdat er nogal wat werkzaamheden waren aan het spoor en de mensen uit Twente daardoor wel heel erg lang in de trein zouden moeten vertoeven, hebben we het tochtje bijna op het laatste moment verplaatst naar Arnhem. Daar zijn we, nadat de groep compleet was en we even bijgekletst hadden onder het genot van een kopje van het een of ander, eerst in een parkeergarage aan de gang gegaan. Mooi licht was daar! Daarna zijn we de binnenstad ingedoken, waar het in verband met de intocht van Sinterklaas erg druk was en ik eigenlijk nauwelijks m’n camera gehanteerd heb. Na een late lunch bij Dudok hebben we nog wat rondgehangen bij het gemeentehuis en de Eusebiuskerk. En toen begon het licht flink af te nemen en konden we eigenlijk weinig meer, behalve wat ‘schilderen met licht’. Wat overigens ook erg leuk was en waar toch ook best wel een paar bijzondere platen uit zijn gekomen. Na een etentje bij het ‘Proeflokaal’ zat de dag er weer op en aanvaardden we de terugreis; ieder z’n eigen kant op. Om 22 uur was ik terug in Eindhoven, waar ik samen met manlief, die mij op kwam halen van het station, de dag onder het genot van een drankje even besproken heb in de plaatselijke Engelse pub. Al met al was het een ontzettend gezellige dag en vond ik het erg leuk om m’n internetfotovrienden (weer) eens te ontmoeten om samen te fotograferen en eens life bij te kunnen kletsen over vanalles en nog wat…