Chantal Heusschen

Druk, druk, druk is het geweest, de afgelopen tijd. Daarom heb ik nog niet eens tijd gehad om jullie op de hoogte te brengen van de les van vorige week. Die was weer leuk en leerzaam. We zijn vooral aan het oefenen geweest met allerlei lichtsituaties, waarbij we soms een reflectiescherm inzetten,  vaak inflitsten en creatief gebruik maakten van het onder- en overbelichten van het een en ander. Net zo lang, tot we bijna blindelings konden inschatten welke instellingen we het beste bij de diverse situaties in konden zetten. En zo hadden we weer de nodige bagage meegekregen om onze module opdracht, die woensdag ingeleverd moet worden, naar behoren uit te kunnen voeren. En die opdracht is dan ook vooral hetgene geweest waarmee ik zo druk ben geweest.

De opdracht luidde: maak een modereportage. Gebruik daarbij één model met drie verschillende outfits. Zorg bij elke outfit voor een andere lichtsituatie en een andere locatie. Drie foto’s moeten we komende woensdag dus presenteren. Minstens één daarvan moet binnen gemaakt zijn en ook moet er een portret en/of half-totaal bijzitten. In het serietje moet bij voorkeur ook een rode draad aanwezig zijn. Pfoe…

Ik heb een tijdje geleden al bij m’n broer geïnformeerd of hij het leuk zou vinden om z’n medewerking te verlenen en model te staan en en gelukkig wilde hij dat wel. In eerste instantie zouden we een paar weken geleden al aan de slag gaan, maar omdat de weersomstandigheden toen behoorlijk beroerd waren, hebben we de shoot een weekje uitgesteld tot afgelopen zondag (toen het helaas ook weer grotendeels nat en regenachtig was). Op die manier had ik even respijt en kon ik nog eens extra nadenken over hoe en waar ik het een en ander in beeld zou willen brengen. Helaas is het bij mij wel zo, dat hoe meer ik over iets kan nadenken, hoe zenuwachtiger ik word ;-). En dat was zondag, toen het dus zover was en Stefan en ik (geassisteerd door mijn echtgenoot Bert) aan de slag gingen, ook wel te merken. Vooral in het begin stond ik flink te stuntelen, liet het soms maar een beetje op z’n beloop, vertelde wel volop wat ik technisch allemaal aan het uitvreten was, maar vergat soms om m’n model (die in het dagelijks leven alles behalve een model is en dus totaal geen ervaring had en nauwelijks wist hoe ie moest gaan staan en kijken) wat meer aan te sturen. Maar hoe verder de dag vorderde, hoe beter het ons afging en stukje bij beetje begon ik (gelukkig) toch wat zekerder van mezelf te worden.

We zijn begonnen bij de Hangar. Dit wat vroeger een echte vliegtuighangar (Meerhoven, de wijk waar ik woon en waar deze hangar te vinden is, ligt namelijk op de plek waar tot een aantal jaren terug vliegveld Welschap gevestigd was) en is kortgeleden verbouwd tot een vrijetijdsaccommodatie. Daarbij zijn de oude bogen bewaard gebleven en is modern en klassiek op een prettige manier gecombineerd. Daar hebben we een tijdje vertoefd en heb ik Stefan gefotografeerd terwijl hij gekleed was in een strak en zakelijk pak.

Daarna zijn we, na een drankje te hebben genuttigd in het mooie en moderne café van de Hangar (waar we in eerste instantie ook nog wilde gaan fotograferen, maar wat bij nader inzien niet nodig bleek te zijn), naar huis gegaan om daar in mijn provisorische studiootje in m’n kelderkamer foto’s te maken van m’n model, gekleed in los overhemd met hippe stropdas.

Tot slot heeft Stefan z’n smoking aangetrokken en zijn we tijdens de schemering (het was inmiddels droog en het begon zelfs helemaal op te klaren) de straat opgegaan. Ook zijn we even het Flight Forum (het bedrijventerrein tussen Eindhoven Airport en Meerhoven) opgelopen om daar gebruik te maken van het bijzondere sfeertje dat de blauwe verlichting daar oproept.

En toen zat de shoot erop, hebben we ons tegoed gedaan aan de door assistent Bert gehaalde frietjes en toen Stefan weer naar huis was vertrokken, ben ik achter de pc gaan zitten om een eerste blik op de resultaten te werpen. En eerlijk gezegd… vond ik het helemaal niet tegenvallen ;-).

De dagen erna ben ik druk geweest met het screenen en bewerken van het een en ander. Ik heb een selectie laten afdrukken en die prints zijn inmiddels gearriveerd. Ook heb ik in de tussentijd besloten welke foto’s ik in ga leveren voor het assessment. Dat zijn de foto’s geworden die je hier op deze pagina ziet.

Waarom deze? Waar zit die rode draad dan?? In de eerste plaats loopt de (strakke en chique) kleding en bijbehorende houding/blik mooi ‘af’. Dus wat arrogant in een smoking, zakelijk in een pak en losjes en niet al te serieus in een loszittend hemd met hip stroppie (waarbij ook knipoog is gemaakt naar het ‘los willen komen uit het keurslijf van een pak’ ). Verder spelen lijnen een rol in het serietje. Bij de smoking en het pak zitten de lijnen in de achtergrond, bij de strop zitten ze in de stropdas zelf. En tot slot passen ze qua kleurstelling mooi bij elkaar: in de smokingfoto zit veel blauw, in de pakkenfoto veel groen en laten dat nou net de kleuren zijn die in de stropdas een hoofdrol spelen. Et voilá… daar is m’n rode draad!!

Verder zijn de locaties verschillend maar hebben ze toch een overeenkomst, namelijk dat het allemaal binnen een straal van heel weinig van m’n huis afligt. Ook heb ik aan de opdracht voldaan door verschillende outfits en lichtsituaties te gebruiken. Kunstlicht en directe flits bij de smoking, off-camera flits (met paraplu als ‘softbox’, flitser aangestuurd door Cactustrigger en manueel ingesteld en bovendien was de flitser daar het hoofdlicht (naast wat gedimde halogeenlampjes vanuit het plafond, die ik aan had laten staan omdat ik anders niks kon zien) en heb ik ook gebruik gemaakt van reflectiescherm om schaduwen aan de andere kant wat op te helderen) bij de stropdas, en daglicht met invulflitsje bij het pak. Ik heb bovendien minstens 1 foto binnen gemaakt (eigenlijk anderhalf, want die pakfoto is onder een soort afdakje) en ook zit er een portret bij (sterker nog, het zijn een ‘totaal’, ‘halftotaal’ en ‘ portret’ geworden). En hoppa… ook aan de opdracht is voldaan…

Nu het spul nog netjes presenteren in een paar mooie passepartoutjes en het zou haast niet meer fout kunnen gaan. In theorie tenminste ;-)… Of dat in de praktijk ook zo is, zal woensdag blijken…