Geslaagde expositie Fotogroep Best
Zo ben je nog druk bezig met de voorbereidingen… en zo is de jaarlijkse expositie van Fotogroep Best, die afgelopen weekend werd gehouden, alweer voorbij. Op zaterdagochtend werden we om 8 uur in Zalencentrum Prinsenhof, waar de tentoonstelling plaats zou gaan vinden, verwacht om de zaal leeg te ruimen, alles naar binnen te sjouwen, de presentatieborden op te bouwen en alles klaar te maken voor de opening om 12 uur, die overigens zonder grandeur of officiële plichtplegingen is verlopen. Gewoon deuren open en hoppa…
Ondanks dat het zaterdag was, en dat veel mensen over het algemeen toch wel wat anders omhanden hebben dan naar een expositie te gaan, bleef er de hele dag bezoek binnendruppelen. Alleen aan het eind van de middag rond etenstijd was het even rustig, maar dat vonden we helemaal niet erg. Op die manier konden wij ook even op het gemakje bijkomen en lekker genieten van onze pastaatjes. Ook ’s avonds hebben we de nodige bezoekers mogen ontvangen. Tegen 22 uur begon de vermoeidheid bij mij heftige vormen aan te nemen (ik kon m’n ogen niet meer focussen, nauwelijks nog op m’n benen staan en m’n rug voelde aan als een blok beton), dus ben ik iets voor sluitingstijd weer naar huis vertrokken, om de volgende ochtend om 10 uur (nieuwe tijd!!) weer opnieuw acte de présence te geven. Niet lang daarna begonnen de bezoekers weer binnen te stromen en tot 17 uur is de stroom op gang gebleven, was het flink maar gezellig druk en hebben we over aandacht absoluut niet te klagen gehad.
Dit jaar was de eerste keer dat we de bezoekers een taakje/uitdaging hebben meegegeven in de vorm van een soort wedstrijdformuliertje waarop ze hun persoonlijke top 3 konden aangeven. De maker van de winnende foto (die waarschijnlijk vanavond, tijdens de jaarvergadering van de club, bekend wordt gemaakt) krijgt niets meer dan ‘de hartelijke groeten en de eeuwige roem’, maar we merkten dat het de bezoekers aanspoorde om kritischer te kijken en meerdere keren rond te lopen. Voor herhaling vatbaar, denk ik zo.
Al met al hebben we hele leuke reacties op de gehele expositie gehad en werd de diversiteit en het niveau ervan geprezen. En ook kan ik persoonlijk niet bepaald klagen over een tekort aan reacties op mijn opgehangen serie (die je hieronder trouwens kunt zien). Men vond het over het algemeen een treffende sfeerreportage, met flink wat diepgang en emotie. Het verhaal dat ik wilde vertellen bleken de meeste mensen ook goed te zien. Dat soort reacties zijn natuurlijk fantastisch en werken zeer stimulerend en motiverend!!
Na het afbreken en uitruimen van het expositiemateriaal, dat natuurlijk veel sneller voor elkaar was dan het opbouwen ervan, ben ik even naar huis geweest om me op te frissen. Om vervolgens voor de derde keer dat weekend naar Best af te reizen. Deze keer voor een heerlijk en gezellig afsluitingsetentje bij restaurant Koren in het centrum van Best. Een passende afsluiting van een, wat mij betreft, behoorlijk vermoeiend maar absoluut geslaagd weekend!!
Last, but not least… wil ik alle bezoekers, en in het bijzonder de bezoekers die ‘speciaal voor mij’ zijn gekomen, hartelijk bedanken voor hun belangstelling! Ik vond het erg leuk dat jullie er waren!!
