Hallerbos
De fototentoonstelling van Fotogroep Best, waar ik in mijn vorige bericht over schreef, zit er al weer geruime tijd op, maar aangezien het sindsdien zulk prachtig weer is geweest, is het er nog niet eerder van gekomen om er over te schrijven. Ga ik nu inhalen ;-).
In tegenstelling tot voorgaande jaren, heb ik dit jaar geen stemmige, duistere en soms zelfs wat deprimerende zwart/wit series neergehangen. Nee, deze keer ben ik op een wat luchtigere toer gegaan en heb een serietje strakke architectuurfoto’s vol lijnenspellen, gemaakt op het prachtige station van Luik, en een setje kleuren hdr-foto’s, gemaakt op het oude en vervallen treinstation van Montzen, geëxposeerd. Daarnaast had ik ook wat abstracte kleurenfoto’s op het ‘4-elementen’ bord hangen én hing er nog een door mij gemaakte collage, vorig jaar gebruikt als uitnodiging voor de fotosafari, op het algemene informatiebord. Genoeg materiaal van mijn hand, zou ik zo zeggen ;-).
Jammer genoeg (nouja, ’t hangt ervan af vanuit welk perspectief je het bekijkt) was het op zaterdag 2 april prachtig zomers weer en dat betekende relatief weinig bezoekers. Want wie gaat er nou binnen naar foto’s kijken, als ie ook lekker buiten op ’n terras van het zonnetje kan genieten? Maar gelukkig werd het ''s avonds, maar vooral ook op zondagmiddag ruimschoots gecompenseerd. Dat begon toen al vrij snel lekker te lopen en ’t is ook tot aan sluitingstijd
gezellig druk gebleven. Veel leuke reacties gehad, waar ik natuurlijk erg blij mee was omdat het toch wel spannend was om foto’s op te hangen die men niet echt van mij gewend was. Vooral de highkey foto uit Luik en deze detailfoto uit Montzen leken, aan de reacties te horen, in de smaak te vallen. Of die het ook goed hebben gedaan bij de ‘verkiezingen voor de publieksprijs’ weet ik nog niet; de uitslag daarvan is nog niet bekend.
Al met al werd het toch nog een hele succesvolle tentoonstelling en de goede afloop daarvan hebben we ’s avonds met een groepje gevierd bij de plaatselijke Italiaan, waar we smakelijk hebben zitten eten en gezellig hebben zitten napraten.
De exposities zitten er voor dit moment weer even op en dat is maar goed ook, want dat geeft mij mooi de gelegenheid weer op pad te gaan voor nieuwe foto’s. Daar ben ik een week of twee geleden ook weer fanatiek mee begonnen. Samen met vriendin Anki (www.arit.exto.nl) ben ik op een woensdagochtend voor dag en dauw afgereisd naar Halle, vlak onder Brussel in België. Vlakbij Halle ligt het Hallerbos en het bijzondere van dat bos is dat er in het voorjaar volop boshyacinten bloeien en dat zorgt voor een hele bijzonder sfeer. Door het hele bos ligt dan een blauw/paars gekleurd tapijt en vooral met de net ontloken beuken is dat zo bijzonder dat natuurfotografen er van heinde en ver op af komen om dat fenomeen vast te leggen. Deze mooie periode duurt maar een dag of 10 en wanneer het precies zover is, kun je vinden op http://www.hyacint.info/node/331.
Toen we om iets over zevenen arriveerde, via een hele spannende holle weg die ons dwars door het bos leidde, bleken we dan ook niet de enigen of zelfs de eersten te zijn. We zijn meteen op pad gegaan en hebben ons laten betoveren door het mooie ochtendlicht op het bloementapijt en de lange statige bomen. Na er de nodige uren te hebben rondgedoold (uiteraard netjes op de paden!!), talloze foto’s te hebben gemaakt en eventjes te hebben gebabbeld met de boswachter en enkele andere fotografen, hielden we het weer voor gezien en zijn we na een korte picknick weer zachtjesaan richting het noorden gereden. Onderweg hebben we nog halt gehouden bij Fort Breendonk (een fort dat voor de Eerste Wereldoorlog gebouwd werd ter verdediging van Antwerpen en tijdens WOII werd ingericht en gebruikt als SS-concentratiekamp), waar we ook nog zijn wezen fotograferen. Ook dit was een bijzondere locatie waar ik me fotografisch gezien lekker heb kunnen uitleven, al was ik, in tegenstelling tot het vorige voormalige concentratiekamp dat ik heb bezocht (Kamp Vught dus), deze keer meer op zoek naar mooie hoekjes en bijzonder licht dan naar een echt verhaal.
Rond half 4 was de pijp zo’n beetje leeg, begonnen de fototassen loodzwaar aan te voelen, hadden onze ruggen er geen zin meer in en ondanks dat we het fort nog niet helemaal doorkruist hadden, besloten we er voor die dag een punt achter te zetten. Maar niet voordat we ons voornamen om daar zeker nog een keer terug te komen. En dan bij voorkeur wederom op een dag dat de Belgische schooljeugd vakantie heeft en het fort niet vol is gestroomd met talloze schoolklassen die daar op excursie zijn en het fotograferen onmogelijk maken.
Al met al was het een enerverende dag die ik absoluut niet had willen missen. Anki bedankt voor de gezelligheid… en dat je me toch zover hebt weten te krijgen ;-) !! Want de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik het hele tripje in eerste instantie niet zo zag zitten, omdat ik het allemaal wel erg ver en erg vroeg vond. Maar zoals gezegd, ik heb er alles behalve spijt van :-).
Om dezelfde reden als waarom het me niet gelukt is dit verhaaltje op een eerder tijdstip te schrijven (het schitterende zomerweer van de afgelopen tijd bedoel ik dus; nodigt meer uit om naar buiten te gaan dan om achter de pc plaats te nemen), heb ik ook nog niet alle foto’s door de screen- en nabewerkmangel gehaald. Mapjes met de uiteindelijke resultaten laten dus nog heel eventjes op zich wachten, maar komen zeker. Tegen de tijd dat ze op de site staan, geef ik hier wel even een gil…
