Afgelopen week ben ik voor het allereerst op Strijp-S in Eindhoven geweest. Althans overdag; ik ben wel eens ’s avonds op zo’n groot 80’s en 90’s feest in het Klokgebouw geweest, maar echt veel van de prachtige industriële omgeving heb ik toen niet meegekregen. Bizar eigenlijk, aangezien ik toch al de nodige jaren in Eindhoven - zelfs in hetzelfde stadsdeel – woon. Sterker nog, ik ben in Eindhoven geboren, in ’n forensendorp ietsie ten noorden ervan getogen, heb er gestudeerd en gewerkt en woon inmiddels alweer ruim 14 jaar in m’n geboortestad. Maar op een of andere manier was het er nog niet van gekomen. Tja, dat kun je ooit hebben, zullen we maar zeggen. Maar afgelopen woensdag was het dan eindelijk zo ver. Ik had met vriendin Yona, die het daar al wel kende, afgesproken en we zouden onze camera’s meenemen, lekker rond gaan lopen en ons bij het schieten van foto’s lichtjes laten inspireren door de foto’s uit het boek “BEWTH 15 onvoltooiden in foto” van fotograaf Roeland Fossen. Daarbij heeft hij dansers gefotografeerd die qua vorm en lichaamshouding op een of andere manier opgaan in hun architecturale omgeving. Zoiets.
We hebben lol voor tien gehad toen we elkaar om de beurt als model in allerlei maffe houdingen lieten staan/zitten/hangen om de lijnen van het gebouw, de reling, de schaduw, de graffiti of wat dan ook te laten volgen. In aanmerking genomen dat we allebei niet echt de uitstraling en het lichaam van een model, noch de souplesse van een danser hebben, moet dat er voor het voorbij wandelende en werkende publiek soms best weird hebben uitgezien. Maar soit… Wij hebben een superleuke middag gehad en daar ging het ons uiteindelijk om ;-)…