Chantal Heusschen

7/52

Ik hou van vervreemding . Van beelden waarin nog wel herkenbare elementen aanwezig zijn, maar waarbij je je tegelijkertijd afvraagt hoe het in elkaar steekt. Beelden die daardoor intrigeren en vragen oproepen.  In de onderstaande foto – die ik net als de foto van vorige week gemaakt heb in Utrecht toen ik daar recentelijk met mijn fotovrienden Anki, Rob, Karin en Marcel was – heb ik getracht zo’n vervreemdend effect te creëren. Of dat gelukt is, is lastig in te schatten, aangezien ik zelf natuurlijk precies weet hoe ie tot stand is gekomen ;-)… xC.

Lees meer >> | 985 keer bekeken

6/52

Afgelopen zaterdag ben ik afgereisd naar Utrecht om daar samen met mijn fotovrienden Anki Riteco, Rob van der Pijll, Karin de Jong en Marcel Pullen een dagje met elkaar en onze camera's door te brengen. Lekker door de stad slenteren op zoek naar mooie beelden. Sommigen van ons waren vooral mensen aan het spotten, anderen (zoals ikzelf) zochten meer naar aparte en bijzondere details. Maar toch kon ook ik de verleiding niet weerstaan om zo nu en dan een persoon op te nemen in de compositie. Zoals bij onderstaande foto, waarbij ik weer een beetje de stijl opgepikt heb die ik 'vroeger' hanteerde... xC.

Lees meer >> | 1126 keer bekeken

5/52

Deze keer geen eigen foto, maar de officiële aankondiging van de expositie waar ik aan deel neem.
Onder leiding van mentor Jan Kok ben ik samen met een 30-tal andere amateurfotografen uit de regio Noord-Brabant Oost aan het werk geweest binnen het thema 'in and around the twilight zone'. De bedoeling was dat we elk een eigen invulling aan het thema zouden geven en ik kan je vertellen dat dat gelukt is.

Lees meer >> | 1060 keer bekeken

4/52

Aflevering 4 alweer (of pás eigenlijk) van mijn projectje en al meteen een week waarin ik eerlijk gezegd niet veel fut en inspiratie had om nieuwe foto's te gaan maken (zal wel een beetje met het grijzige en sombere weer te maken hebben gehad vermoed ik zo, mezelf een beetje kennende ;-) ). Dus ik ben in plaats daarvan maar eens gaan snuffelen in de mappen met foto's die ik het afgelopen jaar weliswaar al vol enthousiasme geschoten had, maar waarmee ik verder nog niks uitgevoerd had. In dit geval ben ik aan de slag gegaan met een foto die ik geruime tijd geleden (lees: bijna een jaar terug) in Fort Breendonk in België gemaakt heb. Een soort zelfportret... maar dan anders... xC.

 

Lees meer >> | 1010 keer bekeken

3/52

Vorige week ben ik samen met vriendin Anki (Riteco; http://arit.exto.nl ) op fotopad gegaan. Begeleid door een heerlijk voorjaarszonnetje zijn we eerst naar de bossen bij Vlodrop (in Midden-Limburg) getogen, waar we bij een vennetje vlakbij het voormalige klooster Sint Ludwig aan het spelen zijn gegaan met onze camera's. Letterlijk spelen, want ik heb, gebruik makend van diverse objectieven, vanalles uitgeprobeerd. Niet dat alles even mooie resultaten tot gevolg had, maar ik heb in elk geval lol gehad :-).

Na een smakelijke lunch op een zonovergoten terras, nog steeds in de bossen bij Vlodrop, zijn we doorgereden naar Roermond, waar we het Oude Kerkhof hebben bezocht. Een hele bijzondere en inspirerende plek waar ik me, met respect voor de doden, weer heerlijk uit heb kunnen leven met m'n camera. Om de uitdaging wat groter te maken, heb ik mezelf deze keer juist een beperking opgelegd; ik heb daar alleen met m'n 50mm lensje geschoten.

De eerste foto die ik hieronder laat zien is een van de resultaten uit de ochtendsessie. De andere foto's heb ik op het kerkhof geschoten. Uiteraard heb ik veel meer foto's gemaakt, maar die komen te zijner tijd nog wel ergens voorbij ;-). Veel plezier en tot volgende week... xC.

Lees meer >> | 1150 keer bekeken

2/52

Het gaat goed met m'n projectje!! Afgelopen week ben ik meerdere keren met fotografie bezig geweest en heb ik nu de luxe dat ik kan kiezen wat ik in deze tweede week in m'n blog wil gaan plaatsen. Gisteren ben ik met vriendin Anki op fotostrooptocht geweest en zijn we, genietend van het prachtige lenteweer, zowel de bossen in als een oud kerkhof op geweest. Heeft, voor zover ik dat nu kan overzien, best een aantal leuke plaatjes opgeleverd. Maar die moet ik nog door de nabewerkingsmangel halen, dus die sla ik nu nog even over maar dikke kans dat die in aflevering 3 aan bod komen. Verder heb ik mezelf getrakteerd op een remote control voor m'n camera en daar ben ik vandeweek mee aan het stoeien geweest. De foto die ik deze week laat zien is er dan ook eentje die uit die shoot is voortgekomen. Er zit eerlijk gezegd niet echt een betekenis achter, maar ik vond het vooral gewoon leuk om zoiets te maken :-)...

xC.

Lees meer >> | 1055 keer bekeken

1/52

Zoals ik vorige week al schreef, start ik vanaf nu, nu mijn nieuwe levensjaar begonnen is, met een 52-weken projectje. Elke week maak ik een kiekje, foto, bewerking of wat dan ook en die plaats ik hier op mijn blog. De ene keer verzin ik zelf een projectje, de andere keer zal ik me laten inspireren door werk van een andere fotograaf en soms zal ik me uitleven met Photoshop. Misschien is het niet altijd even origineel, apart of bijzonder wat ik plaats, maar het zal zonder uitzondering (dat is in elk geval wel de insteek) met veel plezier door mijzelf gemaakt zijn.

In deze eerste editie laat ik jullie wat resultaten zien van een fotoshoot die ik zeer recentelijk bij mij in de huiskamer heb gehad... xC.
 

Lees meer >> | 1084 keer bekeken

Ze is niet dood...

 
Jaja, daar is ze weer!! Maarja… Hoe begin je een blogbericht na zo’n ontzettend lange tijd uit de lucht te zijn geweest? Met een hele dikke en welgemeende ‘sorry’ bijvoorbeeld. Met duizend maal excuses kan ook. Bij deze: sorry en mijn welgemeende excuses!! Het was niet bepaald de bedoeling om na april 2011 zo’n enorm lange radiostilte te laten vallen, maarja, daar schieten jullie niks mee op, want het gebeurde toch. En nou kan ik er allerlei filosofische prietpraat op los laten en mijn lange stilzwijgen psychologisch gaan ontleden. Ik kan bijvoorbeeld de redenen gaan zoeken in mijn haat/

Lees meer >> | 3447 keer bekeken

Hallerbos

De fototentoonstelling van Fotogroep Best, waar ik in mijn vorige bericht over schreef, zit er al weer geruime tijd op, maar aangezien het sindsdien zulk prachtig weer is geweest, is het er nog niet eerder van gekomen om er over te schrijven. Ga ik nu inhalen ;-).

In tegenstelling tot voorgaande jaren, heb ik dit jaar geen stemmige, duistere en soms zelfs wat deprimerende zwart/

Lees meer >> | 1830 keer bekeken

Van de ene expositie in de andere

Máándenlang leefde ik er naartoe. Was druk met de voorbereidingen: foto’s uitzoeken en perfectioneren, bedenken op wat voor manier ik ze wilde gaan presenteren, nadenken en keuzes maken over het formaat, af (laten) drukken, nog een keer de selectie doorlopen en wat wijzigingen aanbrengen, extra prints bestellen, op foam verlijmen, op maat snijden, ophangsysteempje bedenken en aanbrengen, het spul netjes ophangen in de galerieruimte, familie en bekenden op de hoogte brengen van en uitnodigen voor de expositie, meldingen maken op de diverse social media sites én natuurlijk op deze website.

En dan is het ineens zover. Van 10 februari tot en met 12 maart jl. was mijn serie ‘Opdat wij nooit vergeten’ te zien in Fotogalerie Lotard in Eindhoven. En dat was toch best wel spannend want het was dan weliswaar niet de eerste keer dat mijn foto’s op ’n tentoonstelling te zien waren, het was wel de eerste keer dat het alleen om míjn foto’s draaide. Zouden er wel mensen op af komen? En hoe zouden ze het vinden? Zijn de foto’s wel spannend genoeg? Passen ze wel in zo’n kleinschalige galerie die zich voornamelijk op experimentele fotografie richt?

Ik ben geregeld met familie en bekenden meegegaan om hen te ‘begeleiden’ en van wat achtergrondinformatie te voorzien. Leuk om dan rechtstreeks te horen wat men ervan vond. Ook kreeg ik op die momenten van galeriehoudster Charlotte te horen dat er tussendoor best wel aardig wat bezoekers waren geweest en dat de reacties eigenlijk alleen maar heel positief waren. Iedereen scheen behoorlijk onder de indruk te zijn van de pakkende sfeer van de foto’s en dat is natuurlijk erg fijn, want zo had ik het ook bedoeld ;-).

Wel kreeg ik vragen over het formaat van de foto’s. De galerie bestaat uit twee ruimtes: een halletje en een kamer. In het halletje had ik mijn persoonlijke favorieten in redelijk groot formaat opgehangen. In de kamer daarentegen had ik het formaat van de foto’s vrij bescheiden gehouden. Deels omdat de kijker dan uitgenodigd wordt dichter bij de foto te komen om ‘m goed te bekijken, deels omdat ik op die manier wat meer foto’s van de serie op kon hangen zonder dat het een al te erge ratjetoe zou worden. En vooruit… Ook deels omdat dit de eerste keer was, ik niet zo goed wist wat ik kon verwachten en ik het mezelf niet te duur (afdrukken) en te moeilijk (opplakken) wilde maken ;-). Dus ik kan me zo voorstellen dat ik bij een eventuele volgende solo-expositie weer hele andere keuzes maak wat dat betreft.

Ook werd er verschillend gereageerd op een wat abstractere foto die we op z’n kop hadden opgehangen. Mensen willen toch weten waar ze naar kijken en telkens vertelden we dan wat het was en ook dat ie ondersteboven hing. Hadden we misschien beter niet kunnen doen. Wel op z’n kop hangen (want zo kwam ie compositorisch interessanter uit), maar niet vertellen dat ie van origine andersom hoorde ;-).

Verder kreeg ik ook een opmerking over de galerie zelf. Die betreffende persoon vond dat mijn werk niet echt tot z’n recht kwam in de met hout en kurk beklede ruimte. Tja, het blijft een ‘fotogalerie in huislijke sfeer’ voor experimenteel amateurwerk, uitgebaat door een hele vriendelijke en gastvrije vrouw die zelf ook heel fanatiek met fotografie bezig is en deze galerie puur voor de hobby houdt. Bovendien vond ik het persoonlijk al lang heel erg gaaf om tegen een leuke prijs mijn foto’s ergens op te kunnen en mogen hangen. En ja, een ‘echte’ (wat is echt?? Ik vond dit al aardig ‘echt’) galerie ziet er misschien veel strakker, frisser en professioneler uit, maar probeer daar maar eens tussen te komen. En dan heb ik het nog niet eens over de kosten die daar mee gepaard gaan. Die nemen echt geen genoegen met een op foam verlijmd Profotonetprintje ;-). Nee, ik vond het uitstekend zo. Het hing netjes op, ’t zag er prima uit; ‘k was er alles bij elkaar toch best behoorlijk trots op :-).

Op de laatste dag, meteen na sluitingstijd, heb ik alle foto’s weer van de muur afgehaald en mee naar huis genomen en daar liggen ze nu nog, want verkocht zijn ze niet. Had ik ook niet echt verwacht, want ’t zijn ook niet echt foto’s die je gezellig boven je bankstel in de woonkamer hangt ;-). Al met al is het voor mij een hele succesvolle expositie geweest en wil ik bij deze alle bezoekers hartelijk bedanken voor hun belangstelling!!! En Charlotte natuurlijk veel dank voor de samenwerking en je gastvrijheid!!

Ik begreep overigens van een vriendin dat er diverse reacties hier in m’n gastenboek waren geschreven (onder andere eentje van haar), maar daar moet iets mis mee zijn gegaan. Ik heb er in elk geval geen enkele melding van gekregen en ook heb ik ze helaas dus niet kunnen lezen. Dus mocht je daar toevallig naar aanleiding van de expositie een berichtje in hebben achtergelaten, schroom dan niet om dat nogmaals te doen!! Hopelijk gaat het nu dan wel goed…

Afijn, solo-expositie nummer 1 is nu een feit! En het beviel me prima, dus hopelijk volgen er in de toekomst meer. Maar eerst is de groepsexpositie van Fotogroep Best aan de beurt. Deze vindt plaats in het weekend van 2 en 3 april 2011. Op zaterdag ben je van 12 tot 22 uur van harte welkom in Zalencentrum Prinsenhof aan de Hoofdstraat 43 in Best (op het pleintje naast het tapijtcentrum). En op zondag is de tentoonstelling geopend van 10 tot 17 uur. Komt dat zien, komt dat zien!! Er komen van mij in elk geval 6 werken te hangen die weer van een totaal ander kaliber zijn dan wat er voorheen van mij bij exposities heeft gehangen. Verandering van spijs doet eten, zullen we maar zeggen…

--------------------------

Lees meer >> | 1346 keer bekeken