Chantal Heusschen

Klaar met de opleiding

Zo start je met een opleiding… En zo heb je ‘m alweer afgerond.
Twee weken geleden had ik m’n laatste les van de vakopleiding aan de Fotovakschool. Die dag moest er nog een opdracht, namelijk de ‘food’ foto, worden beoordeeld. Aangezien ik wegens ziekte niet bij de les waarin die gemaakt had moeten worden aanwezig was, heb thuis in m’n kelderkamer zitten fröbelen. Beetje onwennig en niet helemaal wetend wat exact de bedoeling was, ben ik aan de gang gegaan met wat Ikea bordjes en bekertjes, een hele simpele salade, studiolicht en m’n camera. Nog even contact gehad met een klasgenoot om erachter te komen wat er tijdens de les besproken was en waar de moeilijkheden en struikelblokken eventueel zouden kunnen zitten en uiteindelijk deze foto gekozen als eindresultaat. Volgens mij een best lekker frisse foto met een aangename dof (= ‘depth of field’ = ‘scherptediepte’) waarvan je stante pede trek krijgt in een gezond hapje. Ik in elk geval wel en da’s op zich al best bijzonder ;-). Gelukkig vond docent Theo van Waas dat ook en keurde ‘m goed.

Na deze keuringsronde, en nadat er door de een en de ander wat kleine verbeterpuntjes aangepakt waren, gingen we over tot het bekijken en beoordelen van de eindportfolio’s. We moesten een verzameling maken van ongeveer 15 foto’s waarop we het meest trots waren. Viel nog niet mee, want je wordt ineens heel erg, misschien zelfs een tikkie overdreven, kritisch op je eigen werk. Je ziet ineens allemaal puntjes waar voor je eigen gevoel toch nog een hoop te verbeteren valt en vraagt je ineens af of de foto’s echt wel zo sterk zijn als dat jij altijd dacht dat ze waren. Althans zo voelde ík dat ;-). Ik heb uiteindelijk, na toch wel een tijdje wikken en wegen, heel bewust gekozen voor een verzameling zwart/wit foto’s, want ondanks dat ik kleur ook heel gaaf vind en daar ook weer wat vaker mee aan de gang zou willen gaan, heb ik een enorm zwak voor zwart/wit. Ik vind dat gewoon ontzettend gaaf en voor mijn gevoel straalt een zwart/wit foto ook meer diepgang en emotie uit en brengt het een beeld terug naar de essentie. Bovendien denk ik ook dat in monochrome foto’s mijn oog en gevoel voor composities (waarvan ik overigens niet zelf heb bedacht dat ik die heb, maar dat hoor ik geregeld, dus neem ik aan dat daar best een kern van waarheid in zou kunnen zitten; ’t is in elk geval wel iets waar ik tijdens het fotograferen heel erg op let) goed tot uiting komt.
Zestien foto’s, netjes op A3-formaat en met een mooie witrand afgedrukt, zijn het uiteindelijk geworden. Zeer uiteenlopend wat betreft onderwerp en inhoud; van portretten en zwangerschapsfoto’s tot abstracte architectuur en (verhalende) sfeerimpressies.

Ondanks de diversiteit van de onderwerpen was het een mooi consistent geheel geworden en werd er erg enthousiast op gereageerd door zowel mijn klasgenoten als de docent. Deze laatste had nog wel wat kleine op- en aanmerkingen over de eindafwerking van zwart/wit foto’s in het algemeen, maar gaf zelf aan dat dat eigenlijk muggenzifterij was omdat ie de foto’s  zoals ze nu gepresenteerd werden gewoon al erg goed vond.
Dat kon maar één ding betekenen: ook mijn laatste studiepunten zijn binnen en dat betekent dat ik mijzelf voortaan ‘gecertificeerd vakfotograaf’ mag noemen. Olé!!! Het papiertje zelf laat nog even op zich wachten, maar wat in het vat zit verzuurt niet, zullen we maar zeggen.
Nu zou ik theoretisch gezien door kunnen gaan om ook ‘gediplomeerd’ te worden door me te specialiseren en eerlijk gezegd heb ik dat ook nog heel even overwogen (waarschijnlijk door de emoties die met het afscheid nemen van mijn klasgenoten en de school gepaard gingen). Maar ik heb besloten om dat om verschillende redenen toch niet te doen. Het is prima zo! Nu eerst maar weer eens zorgen dat ik de lol in het fotograferen weer helemaal terug krijg en dan zie ik wel weer of ik her of der nog scholing of workshops ofzo ga volgen.

Die lol begint in elk geval al weer aardig terug te komen. Komt waarschijnlijk grotendeels door alle veren die ik de laatste tijd in m’n ehhhh… m’n achterste gestoken heb gekregen ;-). Maar ook omdat ik nu niet meer ‘moet’; niet meer voor m’n niet meer bestaande bedrijfje en nu ook niet meer voor de opleiding, waarbij ik bij sommige opdrachten toch wel een behoorlijk eind buiten m’n eigen comfortzone aan het werk moest. Ik mág weer gewoon en dat geeft een boel lucht. Heerlijk voelt dat!! Zo heerlijk, dat ik barst van de ideeën en zelfs voor m’n aankomende verjaardag maar weer fotogerelateerde dingetjes heb gevraagd. Nu er nog mee aan de slag, maar dat gaat wel goedkomen. Ik voel het ;-)…

Intussen loopt m’n expositie ook nog steeds, dus als je nog niet bent geweest en toch wel benieuwd bent hoe mijn serie ‘opdat wij nooit vergeten’ er life uitziet, dan ben je tot en met 12 maart a.s. nog van harte welkom bij Fotogalerie Lotard aan het Schenkpad 10 in Eindhoven. Op donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.30 tot 17.00 uur is het geopend. Volgens de bezoekers die tot nu toe geweest zijn, is het erg de moeite waard :-)!! Hen wil ik in elk geval (nogmaals) bedanken voor de belangstelling!

Intussen komt de tentoonstelling van Fotogroep Best er ook alweer met rasse schreden aan; in het weekend van 2 en 3 april is het zover. In dat kader heb ik gisteravond mijn 6 kandidaten bij de forumavond van de fotogroep getoond en laten bespreken. Ik verklap nog niet welke foto’s het gaan worden, maar ik kan je verzekeren dat het van een totaal ander pluimage is dan de foto’s waar ik de voorgaande jaren mee geëxposeerd heb. Ik ben er de afgelopen anderhalf jaar tijdens de opleiding zo aan gewend geraakt uit m’n comfortzone te moeten stappen, dat ik dat hiermee ook maar eens ga proberen. Wie weet bevalt het wel…

Lees meer >> | 2155 keer bekeken

Opdat wij nooit vergeten

Tijdens een bezoek aan de overblijfselen en gedeeltelijke reconstructies van voormalig SS-Konzentrationslager Herzogenbusch, beter bekend als Kamp Vught, werd ik gegrepen door de emoties die men daar ten tijde van de Tweede Wereldoorlog als gevangene gevoeld moet hebben. Van boosheid tot verdriet en wanhoop, van overprikkelende drukte tot eenzaamheid. Ik heb mijn perceptie hiervan in beeld gebracht in een fotoserie. Sfeerimpressies met uiteenlopende visuele karakters, van abstracte beeltenissen die heden en verleden met elkaar verweven tot keiharde confrontaties. Opdat wij nooit vergeten…

Van 10 februari t/m 12 maart 2011 zijn de foto’s elke donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.30 tot 17.00 uur en op afspraak te bezichtigen bij Fotogalerie Lotard aan het Schenkpad 10 te Eindhoven (www.lotard.nl) . Jullie zijn van harte uitgenodigd een kijkje te komen nemen!!

Stel je het op prijs dat de fotograaf (ik dus ;-) ) tijdens je bezoek ook aanwezig is? Mail me dan even op foto@chantalheusschen.nl en we spreken wat af.


Hartelijk welkom bij Fotogalerie Lotard en veel kijkplezier!!

Lees meer >> | 2170 keer bekeken

De laatste loodjes

Mijn vorige blogbericht was best een lastige om te schrijven. Het was allemaal toch behoorlijk persoonlijk en je stelt jezelf toch aardig kwetsbaar op met zo’n verhaaltje. Ik heb, toen ik ‘m net geplaatst had, nog even overwogen om ‘m toch maar weer te verwijderen, maar ik ben blij dat ik dat uiteindelijk niet gedaan heb, want de reacties waren heel positief en hartverwarmend. Bedankt daarvoor!!

Ondanks dat ik de professionele stekker er vooralsnog uit getrokken heb, heb ik wederom niet stilgezeten op fotografiegebied. Zo ben ik een tijdje terug met vriendin en collega-fotograaf Anki Riteco (http://arit.exto.nl) een dagje op pad geweest in Roermond. Dat wil zeggen, we zijn naar het ijssculpturenfestival in Roermond geweest en omdat er daar zoveel te ontdekken viel, zijn we daar de hele dag blijven hangen. We hebben ons af en toe tussendoor even opgewarmd in het bijbehorende restaurantje, lekkere warme chocomelk en een bakje snert erbij, om vervolgens weer de kou in te duiken. Ik ben daar weer eens heerlijk op de abstracte toer gegaan en ben op zoek gegaan naar mooie vormen, kleuren en licht in het ijs (foto’s komen binnenkort op de site). Het voelde geweldig om weer eens op een onbevangen manier met fotografie bezig te zijn. Bovendien was het ontzettend gezellig; bedankt Anki!!

Verder heb ik in het kader van de Fotovakschool nog een paar opdrachten gemaakt. Zo ben ik onder andere bezig geweest met een opdracht waarbij ik een fotografische interpretatie moest maken van een figuratief schilderij uit de kunstgeschiedenis. Ik heb man- en zoonlief zover gekregen om te poseren bij mijn poging twee schilderijen van de Italiaanse schilder Caravaggio na te bootsen: ‘Johannes de Doper’ en ‘David en Goliath’. Bij de beoordeling ervan kreeg ik te horen dat de achtergrond bij beide foto’s wat meer mee had mogen doen en dat de nek van Goliath wat vreemd was afgehakt, maar verder waren ze prima in orde en had ik, nadat ook mijn glossycovers (die ik hier in mijn blog al getoond heb) goedgekeurd waren, m’n punten voor de portretmodule ook weer binnen.

Op nu naar de laatste module: productfotografie. Daarvoor zijn we tijdens de vorige les bezig geweest met het maken van een ‘sec’ (= vrijstaande) foto van een zelfgekozen en meegebracht product (in mijn geval een pakje Wicky) en gaan we tijdens de komende les aan de gang met food fotografie. De voorbereidingen moeten we thuis treffen, zodat we op school kunnen gaan fotograferen. Wordt nog een leuke, want zo’n keukenprinses ben ik niet. Maar ik heb al wel wat ideetjes en die ga vandaag en morgen verder uitwerken, zodat ik woensdag beslagen ten ijs kan komen.

En de les erna… dan worden de portfolio’s (waarvan ik nog diep over de inhoud moet nadenken en vervolgens in orde moet maken) besproken, is het gepiept met de opleiding en ben ik, ervan uitgaand dat ik de punten voor productfotografie ook ga halen, gecertificeerd vakfotograaf. Voor wat het waard is ;-). Theoretisch zou ik dan nog door kunnen gaan met de specialisatie, zodat ik uiteindelijk een diploma in plaats van een certificaat heb. Maar aangezien ik, zoals jullie hebben kunnen lezen in mijn vorige blogje ;-), mijn ambities wat bijgesteld heb en sowieso geen idee heb waarin ik me dan zou willen specialiseren, sla ik dat even over. Ik vind het prima zo!

Wat er nu ook met rasse schreden aankomt, is mijn eerste solo expositie. Het toont een fotografische sfeerimpressie met de titel ‘Opdat wij nooit vergeten’ en laat mijn kijk op het leven en lijden in een SS-concentratiekamp (Kamp Vught om precies te zijn) zien. Afgelopen voorjaar heeft een klein deel van de serie op de tentoonstelling van Fotogroep Best gehangen, maar van 10 februari t/m 12 maart (op donderdag, vrijdag en zaterdag van 14.30 tot 17.00 uur) is de serie in z’n geheel bij Fotogalerie Lotard (Schenkpad 10 te Eindhoven) te bewonderen. Nog anderhalve week dus en dan gaat ie van start. Ik ben zo goed als klaar met de voorbereidingen en volgende week ga ik samen met galeriehoudster Charlotte het spul ophangen. Ik ben heel erg benieuwd; naar hoe het eruit komt te zien, of er veel mensen op af zullen komen en natuurlijk wat de reacties zullen zijn. ’t Is tenslotte toch best een heftig onderwerp.

Alles bij elkaar betekent het dat mijn leven de komende paar weken nog even volledig in het teken van fotografie zal staan. De laatste loodjes, nog even alles geven… om daarna pas op de plaats te maken en op mijn eigen manier verder te gaan…

Lees meer >> | 2252 keer bekeken

Het einde van een droom

Ken je dat gevoel? Dat je een droom hebt en dat je er tijdens het verwezenlijken ervan achter komt, dat er toch een behoorlijk grote gapende kloof blijkt te zitten tussen droom en werkelijkheid. Dat die droom dusdanig veel frustraties op weet te roepen, dat ie zachtjesaan aan het transformeren is in een nachtmerrie. Dat je, door jezelf en je droom te serieus te nemen, eigenhandig je passie aan het vermoorden bent en dat het resoluut opgeven van die aanvankelijke aspiraties de enige weg lijkt te zijn om nog een beetje van het oorspronkelijke goede gevoel over te houden danwel terug te krijgen. Ik ken dat in elk geval wel; het overkomt me nu…

Ruim 5 jaar geleden ben ik begonnen met fotograferen. Nouja, eigenlijk was ik daarvoor ook altijd al degene die tijdens vakanties en uitstapjes met de camera liep te zwaaien. Maar in 2005 bedacht ik me dat ik het fenomeen fotografie toch wel heel erg interessant vond en dat ik daar meer over wilde leren. In eerste instantie hoofdzakelijk om diezelfde vakanties en uitstapjes nét iets interessanter in beeld te kunnen brengen. Ik ben toen een basiscursus gaan volgen aan de volksuniversiteit in Veldhoven, alwaar ik vanalles leerde over sluitertijden, diafragma’s, isowaarden en composities. Vooral voor dat laatste leek ik al enig latent talent aanwezig te hebben. Ik werd steeds enthousiaster, kocht mijn eerste digitale spiegelreflexcamera en kwam erachter dat ik fotografie niet alleen kon gebruiken voor het vastleggen van gebeurtenissen, maar ook voor het creëren van esthetisch interessante plaatjes. Toen de cursus afgelopen was, ben ik dan ook fanatiek doorgegaan met fotografie en heb me aangemeld bij diverse internetfora om nog meer te leren. Ook heb ik in die periode kennis gemaakt met Photoshop en alle mogelijkheden die dat programma biedt. Ook op dat gebied heb ik toen, bij diezelfde volksuniversiteit, een cursus gevolgd.

En toen was het 2008, had ik heel wat gefröbeld met m’n camera en pc, was ik intussen lid geworden van een fotogroep, maar kreeg ik zachtjesaan het gevoel dat ik tegen een soort glazen plafond aangelopen was. Ik bleef voor m’n gevoel op hetzelfde niveau hangen en wist niet goed hoe ik me verder kon ontwikkelen. Tijd dus voor verdieping. Ik wilde graag bij het CKE in Eindhoven diverse workshops gaan doen, maar die bleken zodanig populair te zijn dat ze al heel snel vol zaten. Dan maar een vervolgcursus? Helaas was ook daar op dat moment geen plaats meer. Uiteindelijk besloot ik dan maar gewoon weer helemaal van voor af aan te beginnen en nogmaals een basiscursus te gaan doen. Ik heb daar niet veel nieuws geléérd, maar wel veel nieuws gedáán. Daardoor laaide mijn enthousiasme weer helemaal op en begon er zich diep in mijn binnenste een droompje te ontwikkelen: wat zou het me toch fantastisch lijken om fulltime met fotografie en beeldbewerking bezig te kunnen zijn en er m’n geld mee te kunnen verdienen. Van m’n hobby m’n beroep maken, dat klinkt toch fantastisch?

En zo ontstond het plan om naar de Fotovakschool te gaan, omdat ik toch wel zo realistisch was om te beseffen dat ik het op amateurvlak misschien best aardig deed, maar toch nog een heleboel kennis en ervaring tekort kwam om me ook echt op de professionele markt te gaan storten. Gelukkig kreeg ik dispensatie voor de basisopleiding en mocht ik meteen op de vakopleiding starten. Mijn doel was om technisch beter te worden en intussen van de gelegenheid gebruik te maken om erachter te komen welke tak van fotografie mij het meeste aansprak. Nog in de eerste helft van de opleiding werd ik door mijn studiegenoten enthousiast gemaakt over het oprichten van een eigen bedrijfje. Mijn broer, die registeraccountant is en mij op het financiële vlak van de nodige informatie had voorzien, zag in mij wel een onderneemster en ook mijn echtgenoot stond achter mij. En zo startte ik op 15 maart 2010, op mijn 38^ste verjaardag, mijn eigen eenmanszaakje ‘Chantal Heusschen Fotografie’.

Lees meer >> | 2059 keer bekeken

Decemberse update

Sinterklaas is weer vertrokken naar Spanje, de eerste sneeuwperiode van deze winter hebben we ook al achter de rug en her en der verschijnen de met lampjes versierde kerstbomen alweer. Tijd dus voor een update over mijn fotografiewederwaardigheden. Maar deze keer laat ik de uitgebreide tekst achterwege en laat ik jullie alleen maar zíen wat ik de afgelopen tijd in het kader van mijn opleiding gedaan heb…

Lees meer >> | 2918 keer bekeken

Nieuwe foto's op de site

Er staan twee nieuwe mappen met een aantal nieuwe foto's op de site. Kijk hiervoor op

http://www.chantalheusschen.nl/site/kunstwerken/14705185_Sensations-I.html

en op

http://www.chantalheusschen.nl/site/kunstwerken/14705231_Zwanger.html

 

Veel plezier met het bekijken!!

 

Lees meer >> | 1384 keer bekeken

Eindelijk weer een berichtje

Het is alweer enige tijd geleden dat ik jullie heb verteld over mijn fotografieavonturen. Tijd voor weer een update.

Tijdens de zomervakantie heb ik heerlijk genoten van een vakantie in Zwitserland en Italië. Eerst een kleine twee weken doorgebracht op een camping in Brienz, aan de Brienzersee in het kanton Berner Oberland. Jammer genoeg viel het weer, net als in de rest van Noord-Europa, enigszins tegen en hebben we niet alle mooie tochten kunnen maken die we vantevoren voor ogen hadden. In plaats daarvan hebben we toch juist weer hele verrassende dingen gedaan en zijn we in stadjes en op plekjes geweest, die we anders waarschijnlijk overgeslagen hadden: Bern, Luzern, Interlaken, Grindelwald, Grimselpas, Rhônegletsjer, Aareschlucht, Freilichtmuseum Ballenberg, Reichenbachfall, Trümmelbachfall. Maar dus ook een paar prachtige tochten gemaakt, waaronder een tocht naar de Triftbrüecke (een 170 meter lange en 100 meter boven de afgrond hangende hangbrug) en een fikse wandeling aan de voet van de Eiger. Verveeld hebben we ons in elk geval niet.

Na ons verblijf in Zwitserland zijn we doorgereden naar Italië, om nog zo’n anderhalve week door te brengen aan het Lago di Caldonazzo in Trentino. We hadden gehoopt om hier na alle drukke bezigheden in de Zwitserse Alpen lekker in het zonnetje bij te kunnen komen, maar ook hier lieten de weergoden het geregeld afweten. Dus ook maar weer vanalles wezen doen, want om met kwakkelweer in en om de tent te blijven hangen, was geen optie. Daar wordt een mens alleen maar chagrijnig van. We hebben daarom een bezoekje gebracht aan Trento, Verona, het Gardameer en Forte Belvedere. Verder zijn we via de ‘Via Arte Sella’ naar ‘Malga Costa’ gelopen en zijn we bijna letterlijk naar de Cima Vezzena geklommen, van waaruit we een fantastisch uitzicht hadden over het hele Valsugana en tot ver in de Dolomieten. Ook hier hebben we ons dus uitstekend weten te vermaken.

Uiteraard heb ik in beide gebieden weer de nodige foto’s gemaakt. Omdat ik altijd nog lekker lang wil nagenieten van een vakantie, ben ik op het moment nog steeds bezig met de nabewerking van het een en ander. Maar gelukkig begint het op te schieten. Nog even en ik kan er weer een mooi boek van maken.

Sinds ik weer terug ben van vakantie, heb ik er een beetje moeite mee om weer terug in de fotografieflow te komen. Ik ben in de tussentijd slechts één keer naar de fotogroep geweest en ook moest ik er op het opleidingsvlak weer even inkomen. Bij les 1 ben ik wel aanwezig geweest (en heb ook meteen m’n studiepunten voor het ‘technische camera’ stukje binnengesleept met m’n wijnglas- en tennisbalfoto’s; zie vorige blogbericht), maar door omstandigheden heb ik bij les 2 verstek moeten laten gaan. En achteraf was dat wel enorm balen, want er bleek uitgerekend op díe dag een stukje behandeld te zijn waar ik heel erg naar uitgekeken heb en waarmee ik, vooralsnog in elk geval, de meeste affiniteit heb: architectuurfotografie. Ik weet niet of ik echt heel veel nieuwe handvaten zou hebben gekregen, maar ik was er vast ook niet dommer van geworden.

Gisteren was het wederom schooltijd en gingen we alweer over op een ander onderwerp (landschap). We moesten we ook meteen foto’s inleveren voor het assessment van de architectuur- en landschapsmodule. Omdat ik vorig week wegens ziekte niet in de gelegenheid ben geweest nieuwe foto’s te gaan maken, heb ik een greep in mijn archief gedaan en heb daar een aantal foto’s uitgezocht. Vier totaal verschillende landschapsfoto’s die ik in verschillende berggebieden heb gemaakt en vier totaal verschillende architectuurfoto’s, die allemaal gemaakt zijn bij het treinstation van Luik (Liège-Guillemins; ontworpen door de Spaanse architect Santiago Calatrava). Ze zijn door docent Theo van Waas allemaal op een prettige en positieve manier besproken en goedgekeurd en vooral over m’n architectuurfoto’s was hij erg enthousiast. Leuk!! En fijn natuurlijk ook dat ook deze punten weer binnen zijn.
Verder zijn we gisteren in het kader van landschapsfotografie wezen fotograferen in een natuurgebied in de buurt van Boxtel (de Kampina). Daar heb ik me vooral op details in het landschap gestort, waarbij ik o.a. de onderstaande foto’s heb gemaakt. Deze heb ik tijdens de les nabewerkt en gepresenteerd en ze zijn ter plekke besproken.



Verder ben ik op fotografiegebied in de tussentijd samen met vriendin Anki (http://arit.exto.nl) en onze camera’s de ‘Elf Fantasy Fair’ in Arcen wezen bezoeken. Een bijzonder evenement, waarbij het overgrote deel van de bezoekers verkleed was als een of ander fantasiefiguur… en het overige deel vermomd was als fotograaf. Wij behoorden uiteraard tot die tweede groep ;-). En daar waar Anki vooral bezig is geweest met het portretteren van de elfen, Darth Vaders en alle daar tussenliggende creaturen, kwam ik al vrij snel tot de ontdekking dat het maken van dit soort paparazzoachtige straatportretjes niet echt mijn ‘kopje thee’ is en heb ik voornamelijk m’n ogen uitgekeken naar alles wat daar rondliep, zonder daarbij de behoefte te voelen m’n camera erop te richten. Waar ik m’n camera wel op gericht heb, waren voornamelijk stukjes kasteeltuin. Het zoeken naar bijzondere details en het creëren van interessante composities blijft toch meer mijn dingetje. Een kleine impressie zie je hieronder…


 

Lees meer >> | 1761 keer bekeken

Vakantie

Het is vakantie!! Dat wil zeggen: mijn dochter mag deze week nog gewoon naar school, manlief werkt ook nog gewoon even door en vertrekken naar onze vakantiebestemming (dit jaar gaan we naar Zwitserland en Italië) doen we voorlopig ook nog niet. Maar mijn schooljaar aan de Fotovakschool zit erop, de (fotografische) druk is even van de ketel af en bovendien is het al een paar weken warm en zomers weer, pikken we het ene terrasje na het andere, krijgt de barbecue nauwelijks de kans af te koelen en dus voelt mijn leventje op het moment wel al aan als vakantie. En daarom ga ik er eens lekker van genieten en las ik ook even een blogpauze in. Maar natuurlijk niet voordat ik heb verteld over mijn les van afgelopen woensdag…

We begonnen met een stukje theorie, waarin heel duidelijk werd gemaakt dat als je het ooit echt wilde gaan maken en serieus genomen wilde worden als studiofotograaf, je toch écht niet om een middenformaat technische camera (met digitale achterwand) heen kan. D’r blijkt alleen nogal een prijskaartje aan te hangen en of bruintje dat kan trekken… hmmm…
Verder zijn we lekker in de war gemaakt, doordat onze huidige docent op verschillende gebieden toch weer nét andere dingen beweerde dan andere fotografen/docenten. Zo hoorden we een tijdje geleden tijdens een workshop van de Ierse Photoshop goeroe Guy Gowan dat je ’t beste zo min mogelijk kunt doen in Camera Raw en vooral Photoshop zelf moet gebruiken voor het optimaliseren van je foto’s. Daarentegen werd nu door docent en fotograaf Theo van Waas beweerd, dat je Photoshop eigenlijk alleen maar zou moeten gebruiken voor de dingen die Camera Raw (of Lightroom) niet kan. Tja… wie heeft er nu gelijk?? Roept u maar…
Ik heb in het afgelopen jaar in elk geval gemerkt dat fotografie op verschillende fronten ontzettend subjectief is. En niet alleen met betrekking tot het ‘eindbeeld’, maar ook wordt er in technisch opzicht heel verschillend tegenaan gekeken. Iedereen heeft er iets anders over te vertellen, iedereen ziet het weer anders. En elke docent adviseert ons dus ook anders. Daar waar de ene docent beweert dat je toch echt het beste in aRGB (= een kleurruimte; moeilijk onderwerp, dus details zal ik je besparen) kunt fotograferen, roept de ander weer dat je aan die extra kleurruimte eigenlijk geen bal hebt en kun je volgens hem best met goed fatsoen in het standaard sRGB knippen. En daar waar de ene docent enthousiast reageert op mijn werk, moet ik bij de andere nog maar afwachten wat die ervan zal vinden. Had ex-klasgenoot Guido tóch gelijk: fotografie is godsdienst…

Maargoed, terug naar de les. Na een stukje theorie en het bekijken van de foto’s naar aanleiding van de huiswerkopdracht (stilleven van fruit; de door mij ingeleverde aardbeien foto was goedgekeurd), zijn we de studio ingedoken om weer met de technische camera aan de gang te gaan. Deze keer was het serieus, want de resultaten zullen na de vakantie beoordeeld worden tijdens het assessment en tellen dus mee voor de studiepunten. We moesten aan de slag met een bal. En vervolgens met ’n gevuld wijnglas, waarbij we er proefondervindelijk achter kwamen dat het fotograferen van rode wijn een vak apart is; tenminste als je het goed wilt doen en niet net als wij (= klasgenoot Arjan en ik, die voor de gelegenheid weer samenwerkten) stiekem de rode wijn aanvulde met witte om wat meer licht en kleur in het glas te krijgen ;-). De foto’s van de bal en het glas witte wijn gingen daarentegen prima en konden we zonder sjoemelen voor elkaar krijgen :-)…

Aangezien we ‘thetered’ werkten (wat betekent dat we de camera op de Mac aangesloten hadden en vanuit het softwareprogramma Capture One de camera konden aansturen en meteen de resultaten konden beoordelen), werden de foto’s op de Mac opgeslagen en moesten ze aan het eind van de les overgeheveld worden naar onze usb-sticks om ze thuis netjes te kunnen afwerken. Alleen… hadden wij bij het openen van het programma niet echt duidelijk (lees: niet) aangegeven op welke locatie op de Mac de foto’s moesten komen. Met andere woorden: we zagen de foto’s wel gewoon staan, maar we konden er niet bij omdat we de bestanden niet konden terugvinden. Paniek in de tent dus!! Onze docent is toen een tijdje aan het zoeken geweest en nét voor ik echt bijna een zenuwinzinking kreeg… vond ie ze. Pfoe… Snel op de stick gezet en thuis snel naar de pc overgeheveld. Die pakken ze me niet meer af ;-). ‘k Heb ook meteen een eerste selectie gemaakt en ben daarmee alvast aan de slag gegaan. De resultaten zie je hier. Of ik deze foto’s uiteindelijk ook in ga leveren, weet ik nog niet. Wellicht beslis ik na de vakantie alsnog dat ik andere foto’s tóch beter vindt. Maar voorlopig ga ik me daar even geen drukte om maken… want ik ga dus lekker en vol overgave vakantie vieren.

Ik wens jullie allemaal een heerlijke vakantie toe! Geniet ervan… en tot over een week of wat :-) !!

Lees meer >> | 3408 keer bekeken

Weer even bijkletsen

Buiten is het veels te warm (alweer), dus dan maar even lekker binnen blijven en van de gelegenheid gebruik maken om jullie weer op de hoogte te brengen van de laatste ins en outs van mijn fotografenleventje.

Bij het vorige bericht schreef ik nog over het aankomende assessment. Weet je nog, portretfoto’s naar aanleiding van dat zelfbedachte concept. Dat assessment heb ik inmiddels al weer enkele weken achter de rug en… m’n foto’s waren goedgekeurd! Na veel wikken en wegen en nog meer twijfelen, heb ik uiteindelijk in plaats van zwart/wit platen tóch ‘gewoon’ kleurenfoto’s (die ik de middag voor ‘bijltjesdag’ hier thuis op  m’n printertje heb afgedrukt) ingeleverd. En zoals je blijkbaar vaker ziet bij studenten die een serie van 3 foto’s in moeten leveren (bij zo’n beetje de hele klas was het nu ook het geval), bleken ook bij mij twee foto’s naadloos bij elkaar te passen en viel nummertje 3 er nét iets buiten. In dit geval waren het de houding/pose en het t-shirt van zwager Frans (middelste foto) die de nodige vraagtekens deden rijzen. De tip die ik kreeg was om een volgende keer in zo’n situatie de kledingkeuze van m’n modellen zelf te bepalen en het niet aan hen over te laten. Dus óf duidelijker zijn in wat ze mee moeten nemen, óf zelf wat regelen. Niks in huis? Dan gewoon even bij ’n kledingzaak langsgaan, kleding kopen, kaartjes laten zitten, shoot doen en ’t spul weer terugbrengen onder het mom dat ‘manlief het toch niet zo mooi vond’. Hmmm… ‘k weet niet of zo’n methode echt in mijn aard zit, eerlijk gezegd ;-).

Afijn, tijdens de les dus alle ingeleverde serie’s besproken en ‘s middags de studio weer ingedoken om nog wat te oefenen. In principe met door onszelf meegenomen modellen, maar helaas kwamen we die net eentje tekort, dus toen ben ik maar met klasgenoten Kristel en Arjan (zie foto) aan de gang gegaan.

Tijdens de les daarna, die vorige week dus heeft plaatsgevonden, bleken we weer een nieuwe docent te hebben: Theo van Waas. Een fotograaf die jarenlange studio ervaring heeft en naast docent aan de Fotovakschool ook docent aan het Sint Lucas in Boxtel is. Hij heeft ons het een en ander geleerd over product- en reclamefotografie en het gebruik van de technische camera. Heel interessant! ’s Middags zijn we er zelf mee aan het oefenen geweest… en dat viel nog niet mee. Op een of andere manier had ik nogal moeite met het scherpstellen, wat weer tot hilariteit van klasgenoot Arjan, met wie ik de camera deelde, leidde. En bedankt ;-p!!
Omdat de foto’s meteen op een van de Mac’s op school overgezet en opgeslagen werden en ik met m’n vergiethoofd was vergeten om een stickje mee te nemen, heb ik helaas geen bestanden mee naar huis kunnen nemen en kan ik ook niet laten zien wat ik allemaal uitgespookt heb tijdens die les. Volgende keer beter. En over volgende keer gesproken, dan gaan we de module opdracht al uitvoeren. We moeten dan een glas met wijn fotograferen. Pfoe… zal niet meevallen, want hoe zorg je er in vredesnaam voor dat al die hinderlijke reflecties verdwijnen? Kom ik woensdag dus achter.

Tussendoor mogen we thuis oefenen en moeten we aan de gang met het fotograferen van fruit. Ik ben er gisteren al even mee aan de slag geweest, maar het krijgt vanavond of morgen (afhankelijk van de hitte op de diverse plaatsen) nog een vervolg want ik ben nog niet helemaal blij met m’n resultaten. Een tijdje geleden had ik al wat ambitieuze plannen voor deze opdracht, maar ik merk dat het hete weer geen goed doet voor m’n creativiteit en m’n activiteit. Ach, dat komt dan nog wel een keertje. Dat deze module binnenkort alweer voorbij is, betekent natuurlijk niet dat ik dan nooit meer een stilleven mag maken ;-).

Afgelopen zaterdag heb ik ook nog een activiteit op fotografiegebied gehad: we hadden met Fotogroep Best de jaarlijkse fotosafari. Medeclubgenoot Ruud en ik hadden de organisatie op ons genomen en we zijn ’s ochtends om half 9 met een groepje van 10 mannen en 3 vrouwen naar het verre en exotische… Eindhoven getrokken. Mijn eigen stadje dus! Want tja… waarom het zo ver zoeken als je al een interessante stad met talloze leuke plekjes om de hoek hebt liggen. Met behulp van een door mij aangeschafte  (en illegaal vermenigvuldigde) stadswandeling hebben we ons naar plekjes laten voeren die we voorheen, al winkelend en boodschappen doende ;-), nog niet ontdekt hadden. Leuk om de stad eens op een andere manier te bekijken (al was het voor mij niet de eerste keer dat ik er ging fotograferen). Heel erg lang en intensief heb ik me overigens niet met ‘echte’ fotografie beziggehouden. In de loop van de ochtend begon de temperatuur namelijk dusdanig op te lopen, dat ik vanaf dat moment voornamelijk op terrasjes heb gezeten. Ook erg leuk natuurlijk!

De lunch hebben we gebruikt bij het paviljoen in de Genneper Parken, alwaar we ’s middags verder zouden gaan met fotograferen. Maar omdat de fut bij mij en enkele anderen inmiddels tot een dieptepunt was gezakt, de temperatuur ervoor had gezorgd dat het zweet voort in straaltjes van m’n rug afliep en de lucht bovendien dichttrok en het begon met regenen, ben ik vroegtijdig afgehaakt en was ik om 3 uur ’s middags weer thuis. Ach… één voordeel: ik kan altijd nog een keer terug, want zo heel ver ligt Eindhoven hier niet vandaan ;-)…

 

Lees meer >> | 1416 keer bekeken

Nieuwe map: Liège-Guillemins

Vanaf vandaag is er een nieuwe map actief op mijn site: Liège-Guillemins. Hierin zijn sfeerimpressies en architectuurfoto's te zien die ik enige tijd geleden op het prachtige nieuwe station van Luik gemaakt heb. Neem eens een kijkje ( te benaderen via Galerie -> Liège-Guillemins of rechtstreeks via http://www.chantalheusschen.nl/site/kunstwerken/14326244_Liège-Guillemins.html ) en laat me weten wat je ervan vindt...
 

Lees meer >> | 4892 keer bekeken